ژاله واله - کارشناس ارشد مدیریت تربیت بدنی مدیر دبیرستان شهید علی اصغر دیوسالارآموزش وپرورش شهرستان نور

امروزه در کشور ما مشارکت مردم در امر تعلیم و تربیت، بیش از هر زمان دیگری ضرورت یافته است. این امر از یکسو به اهمیت آموزشو پروش و نقشی که این امر در توسعه ملی کشور دارد و از سوی دیگر به ناکافی بودن بودجه وامکانات دولت علیرغم بیشترین حجمسرمایه گذاری ملی در این بخش مربوط می شود.موقعیت سرمایه گذاری دولت در امر آموزش و پروش، کشور ما را جزو بیست کشورموقعیت اول جهان که بالاترین سهم بودجه خویش را صرف بخش آموزش و پرورش نموده اند قرارداده است. این در شرایطی است که درمقایسه تطبیقی بین المللی از نظر سهم سرانه دانش آموزی با توجه به جمعیت گسترده دانش آموزان، کشور ما رتبه هفتادم را دارد. اینامر به خوبی نشان می دهد که علی رغم سرمایه گذاری وسیع دولت در امر آموزش و پرورش به دلیل عدم بهره گیری ازمشارکت هایمردمی در این بخش مهم، وضعیت توزیع امکانات آموزشی چندان مطلوب نیست. اگر واقعا به آموزش و پرورش به عنوان محور توسعهملی معتقد باشیم و بدانیم که امروزه در جهان کشورهایی که با عزم راسخ ملی، سرمایه گذاری اصلی و و برنامه ریزی اساسی خویش را به تقویت و تحکیم پای ههای این بخش مهم اختصاص داده و به همین دلیل، در شاخص های توسعه به توفیقات مهمی دست یافته اند، قطعا به برنامه ریزی اصولی و سرمایه گذاری زیر بنایی برای امر آموزش و پرورش در کشور توجه بیشتری معطوف خواهیمداشت. مشارکت معلمان در فرایند برنامه ریزی درسی و تصمیمات مرتبط بدان، از زمان تخصصی شدن قلمرو برنامه ریزی درسی مطرحبوده است ولی دامنه مشارکت آنان در نظام های برنامه ریزی درسی متفاوت و متنوع است. دنیای کنونی، سرشار از تغییراتی است که به تبع خواسته های افراد پدید می آید. خواسته هایی که از نیازهای متفاوت گسترده نهاد پیچیده انسان ها سرچشمه می گیرد. عصرانطباق با تغییرات به معنای واقعی آن و همراه با آن است. سکون و عدم تحرک در دنیای امروز نتیجه ای جز نابودی به همراه ندارد. لذابرنامه ریزی آموزشی نیز می بایستی از حالت سکون توسط کل اعضای جامعه آموزش و پرورش به جریان فعال تبدیل گردد .برنامه ریزیآموزشی پیش بینی کلیه فعالیت هایی است که دانش آموزان تحت رهبری معلم در مدرسه برای رسیدن به هدف های معین انجام میدهند.

آموزش وپرورش، مشارکت معلم، برنامه ریزی آموزشی، خلاقیت، یادگیری