توسعه کشت گونه اسپرس خراسانی(chorassanicaOnobrychis) در حوزه ی آبخیز بند گلستان

به منظور تعیین مناسب ترین روش کشت و استقرار گونه مرتعی اسپرس خراسانی آزمایشی در طی سالهای 1392 تا 1394در حوزه آبخیز بند گلستان انجام گردید. بذور رسیده اسپرس خراسانی پس از جمع آوری از رویشگاه، شکستن خواب بذر و تعین درصد جوانه زنی تا زمان کشت نگهداری شدند. تیمارهای ازمایش شامل تاریخ های مختلف کشت در دو سطح (کشت پاییزه و بهاره) و روش بذرکاری در دو سطح (ایحاد شیار و احداث بانکتهای هلالی) در کرت های به ابعاد 5 X10 متر با فاصله 50X50 سانتی متر بودند . آزمایش بصورت اسپلیت پلات درقالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار و طی دو سال انجام گرفت. نتایج نشان دادند درصد استقرار گیاهان درکشت پاییزه سال اول و دوم اجرای طرح به ترتیب با 6/33 و 84 درصد اختلاف معنی داری را با کشت بهاره ( 5/4 و صفردرصد) نشان دادند . مقایسه روش های مختلف بذر کاری نیز بیانگر عدم تفاوت معنی دار بین دو روش در هر دو سال اجرای طرح بود به طوریکه در سال اول اجرای طرح، درصد استقرار بذور در روش کاشت بدون حفظ رطوبت و حفظ رطوبت به ترتیب 4/18 و 7/19 و در سال دوم 50 و 1/46 درصد حاصل گردید. در تایید نتایج فوق همپوشانی آمار بارندگی در هر دو سال اجرای طرح بیانگر این واقعیت بود که میانگین نزولات پاییزه پس از کشت بذور در سال دوم طرح بیشتر از سال اول و متقابلا میزان نزولات در بهار سال اول بیشتر از سال دوم بود.

Keywords:

گونه مرتعی , اسپرس خراسانی , بند گلستان , بلوک کامل تصادفی , کشت بهاره