مصطفی طاهری هروی - کارشناس ارشد مهندسی منابع آب- آبخیزداری، مربی موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری

مقدار بارش در مناطق خشک و نیمه خشک محدود و دارای پراکنش زمانی و مکانی نامعین می باشد. از طرفی عمده بارش به علت کمبود پوشش گیاهی و شدت زیاد بارش تبدیل به رواناب شده و همان میزان کم بارش نیز توسط تبخیر از دسترس خارج می شود. با استفاده از سیستم های استحصال آب می توان در جهت جمع آوری مستقیم آب باران و کاهش نرخ تبخیر سطحی اقدام نمود. طراحی یک سیستم ذخیره سازی که برای انواع تقاضاها و مناطق مناسب باشد، سخت و دشوار است. به طورکلی بهترین سامانه استحصال و ذخیره سازی برای یک منطقه سیستمی است که دارای کمترین هزینه آب تولیدی، حداقل تلفات نشت و تبخیر، ساخت و حفظ آسان و همچنین امنیت و بهداشت کافی باشد. برای به حداقل رساندن تلفات نشت و تبخیر، حجم ذخیره سازی باید در حداکثر باشد و مساحت سطحی که در معرض هوا قرار می گیرد باید در حداقل ممکن باشد.در این تحقیق به معرفی روش جمع آوری آب باران از سطوح صخره ای و ارایه شرایط و اصول فنی و بهداشتی لازم جهت طراحی و اجرای آن پرداخته شده است.

استحصال آب باران، ذخیره سازی آب، سطوح آبگیر طبیعی، مکان یابی، مناطق خشک