آرزو نظری

جهانگردی که امروزه به صورت یکی از مهم ترین فعالیت های انسان معاصر درآمده است، چشم اندازهای جغرافیایی و طبیعی را بشدت تغییر می دهد و چه بسا ویرانی جنگل ها، آلودگی رودها و دریاها و تخریب مناظر دلفریب را سبب شود. رفت و امد میلیون ها انسان به کران دریاها، جنگل ها، دامنه کوهها و شهرها در فصول و روزهای گوناگون سال و به مناسبت های متفاوت، پیامدهایی در پی دارد که چنانچه با قانونمندی هایی توام نباشد، آثار منفی شومی بر محیط زیست وارد می سازد که غیر قابل جبرانند. اگر چه طبیعت گردی تلاقی فرهنگ ها و انطباق اجتماعی را به دنبال دارد و فرهنگ، اجتماع، اقتصاد و طرز تفکر درباره ملل مختلف را زنده سازی و بازپروری می کند در نتیجه از آینده ای پر رونق و درخشان برخوردار بوده، موجب مزایای فراوانی برای جهانیان خواهد شد، از سوی دیگر اگر پدیده طبیعت گردی، سازمان یافته نبوده، روز به روز به رشد خود به صورت لجام گسیخته و بی برنامه ادامه دهد، چه بسا مشکلاتی عظیم و جبران ناپذیر را در زمینه های مختلف محیط زیستی، اجتماعی، اقتصادی و حتی روانی موجب می شود.