بررسی سنتیکی کامپوزیت کربوکسی متیل سلولز، بنتونیت در جذب ناپیوسته کاتیون مس

در این پژوهش کامپوزیت ژلی بر پایه کربوکسی متیل سلولز و دو نمونه مختلف بنتونیت (0/1 و 0/5) گرم با استفاده از روش پلیمریزاسیون رادیکال آزاد تهیه و به عنوان جاذب کاتیون مس از محلول آبی مورد ارزیابی قرار گرفت. سنتز کامپوزیت هیدروژل و تاثیر پارارمترهای مختلف چون زمان تماس pH و مقدار جاذب به صورت ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که جذب کاتیون های مس توسط هیدروژل در دو نمونه مقایسه شده برای محیط های اسیدی کاهش می یابد که کم ترین آن در pH=1 به مقدار جذب 14/36 و qt=16/31 میلی گرم بر لیتر می رسد. هم چنین ظرفیت جذب تعادلی با افزایش جاذب در دو نمونه مقایسه شده، کاهش یافته است که کم ترین مقدار آن qt=12 میلی گرم بر گرم می باشد. در حالی که درصد حذف افزایش یافته است که بیش ترین مقدار آن qt=57/7 می باشد. جذب کاتیون مس توسط ژل سنتز شده مطلوب است و مقایسه بین ضرایب همبستگی مدل های مختلف نشان داد که در هر دو نمونه مقایسه شده معادله شبه درجه دوم به ترتیب با مقادیر (فرمول در متن اصلی مقاله) همخوانی بیش تری با داده های سنتیکی و آزمایشگاهی دارد.

Keywords:

هیدروژل نانو کامپوزیت , کربوکسی متیل سلولز , بنتونیت , جذب سطحی ناپیوسته , کاتیون مس