بررسی انواع پرکن ها در غشاهای پلیمری شبکه آمیخته به منظور جداسازی گازی

در میان فناوری های مختلف به منظور کاهش CO2 فناوری غشا به دلیل کارایی بالا و سازگار با محیط زیست در کاهش CO2 در اتمسفر پیشنهاد می شود. به طور کلی غشاهای پلیمری و معدنی در زمینه ی جداسازی گازی مورد استفاده قرار گرفته است. که دراین میان غشاهایی با عنوان غشاهای ماتریس آمیخته، با استفاده از ذرات معدنی به عنوان پرکن در غشاهای پلیمری ساخته شده اند. عملکرد غشاهای ماتریس آمیخته به عواملی چون ویژگی های پرکن ها، غربال مولکولی و نفوذ در غشا بستگی دارد. مهم ترین چالش در ساخت غشاهای ماتریس آمیخته، انتخاب پرکن به منظور کنترل جداسازی گاز از غشا است. انتخاب پرکن و شبکه پلیمری براساس نیاز و کارایی تجاری و تحمل پذیری شرایط عملیاتی و فرآیندی غشا صورت می گیرد . انتخاب مناسب برای هردو فاز پراکنده و پخش شده فاکتوری مهم در توسعه ی غشاهای شبکه آمیخته می باشد. در این مقاله تاثیر پرکن هایی مثل زیولیت ها، کربن و چهار چوب های فلزات آلی در ساخت غشاهای ماتریس آمیخته و تراوایی CO2 و CO2/CH4 گزارش شده است و همچنین پرکن های جدید با هدف بالاترین میزان جداسازی گاز CO2 در این نوع غشاها معرفی شده اند.

Keywords:

غشاءها ی شبکه آمیخته , جداسازی گاز CO2 , زیولیت ها , پرکن های کربنی , چهارچوب های فلزات آلی