افسانه مهدویان فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی، گروه ژنتیک و تولید گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر(عج)رفسنجان
مریم دهجی پور - عضو هیات علمی گروه ژنتیک و تولید گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان
خلیل ملک زاده - عضو هیات علمی گروه ژنتیک و تولید گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان
سیدرسول صحافی - عضو هیات علمی گروه ژنتیک و تولید گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان

با توجه به اهمیت و کاربرد وسیع گیاه بادرنجبویه در صنایع داروسازی، غذایی و آرایشی و بهداشتی کشت بافت آن مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور بذرهای بادرنجبویه بعد از ضدعفونی سطحی، در محیط کشت پایه MS کشت و به اتاق رشد با دمای 25 درجه سانتیگراد منتقل شدند. سپس از گیاهان رشد یافته، ریزنمونه های ساقه ای و برگی تهیه و در محیط MS با ترکیب هورمونی مختلف کشت گردیدند. نتایج نشان داد که در ریزنمونه های ساقهای ترکیب دو نوع اکسین IAA) و (NAA هر کدام با غلظت 3 میلیگرم بر لیتر همراه با کینتین با غلظت 0/4 میلیگرم بر لیتر مناسب ترین محیط برای تولید کالوس میباشد؛ در حالیکه در ریزنمونه های برگی، محیط شامل یک نوع اکسین با غلظت 2 میلیگرم بر لیتر IAA) یا (NAA همراه با کینتین با غلظت 0/4 میلیگرم بر لیتر جهت تولید کالوس مناسبتر بود. در نهایت، استفاده از ریزنمونه های ساقه ای نسبت به ریزنمونه های برگی جهت القای کالوس در گیاه بادرنجبویه توصیه میگردد.

بادرنجبویه، تنظیم کننده های رشد، ریزنمونه، کالوس