اثر بیوچار بر ویژگی های رشدی مرزه تابستانه (Satureja hortensis L.) تحت تنش شوری

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 924

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CONFMT01_071

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

Abstract:

شوری یکی از تنش های محیطی تاثیرگذار بر رشد گیاهان و محدود کننده آن است. کاهش رشد یک نوع سازگاری برای زنده ماندن گیاه در شرایط تنش است. اصلاح کننده آلی بیوچار در سالیان اخیر به دلیل موضوع جهانی تغییرات آب و هوایی و مدیریت خاک بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به منظور بررسی تاثیر بیوچار بر خصوصیات رشدی گیاه مرزه تابستانه (Satureja hortensis) آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی به چهار تکرار در گلخانه گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ماده آلی بیوچار در سه سطح 0)، 1 و 2 درصد وزنی خاک هر گلدان)، و آبیاری با آب شور در 3 سطح شوری 0)، 40، 80 میلیمولار کلرید سدیم) بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اثرات متقابل تیمار شوری و بیوچار بر تعداد شاخه فرعی، قطر ساقه، تعداد گره، وزن تر ساقه، وزن تر برگ، وزن تر ریشه، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه، طول و حجم ریشه در سطح احتمال یک درصد و بر ارتفاع بوته، وزن خشک برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی در سطح احتمال پنج درصد معنیدار شد. مقایسه میانگن دادهها نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد گره، قطر ساقه، وزن تر ساقه، وزن تر برگ، وزن تر اندام هوایی، وزن تر ریشه، وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ و وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، طول ریشه و حجم ریشه در تیمار 2 درصد بیوچار بدون شوری مشاهده شد. شوری سبب کاهش صفات رشدی مورد مطالعه گردید و بیوچار سبب بهبود این صفات در تیمارهای شوری گردیداحتمالا. بیوچار یونهای نمک رادر خاکهای نسبتا شور به خود جمع میکند و موجب بهبود ویژگیهای رشدی گیاه میگردد.

Authors

لیلا مهدی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشددانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

محمد مقدم

دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

امیر لکزیان

استاد گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد