نقش هموسیت ها در سیستم ایمنی حشرات

سیستم ایمنی ذاتی حشرات به واکنش های دفاعی هومورال و سلولی تقسیم میشود. دفاع هومورال شامل سنتز و آزاد شدن ترکیبات بیوشیمیایی(پپتیدها، پروتیینها، آنزیمها، ترکیبات اکسیژنی و نیتروژنی فعال)، در خون است که موجب شناسایی و یا از بین بردن موجودات مهاجم میشوند. دفاع سلولی به واکنشهای سلولهای خونی واسط مانند فاگوسیتوز و تشکیل کپسول، نسبت داده میشود. ما در این مقاله، با تکیه بر تحقیقات در لپیدوپترا و حشرات دوبال در مورد واکنش های ایمنی سلولی حشرات بحث می کنیم. سلول های خونی حشرات، از سلولهای بنیادی که از مزودرم مشتق شده ،و بوسیله مورفولوژی، عملکرد و نشانگرهای مولکولی به موارد خاص تفکیک میشوند، سرچشمه میگیرد. بیشتر واکنشهای دفاعی سلولی در لپیدوپتراها ، به سلولهای گرانولی، و پلاسموتوسیتها و در مگس سرکه، در درجه اول به پلاسموتوسیتها و لاملوسیتها مربوط میشوند. هموسیتهای حشره ای انواع مختلفی از اهداف بیگانه را بعلاوه تغییرات داخلی، تشخیص میدهند. سیستم ایمنی هومورال و گیرنده های سطحی سلول در این تشخیص دخیل هستند. وقتی هدفی به عنوان عامل خارجی شناخته شد، واکنش های دفاعی سلول های واسط خونی توسط عوامل سیگنالینگ و مولکولهای موثر که چسبندگی و سمیت سلول را کنترل میکنند، تنظیم میشوند. شواهد گوناگونی وجود دارند که نشان میدهند، واکنشهای دفاعی هومورال و سلولی با یکدیگر به خوبی هماهنگ هستند.

Keywords:

سلول های خونی , فاگوسیتوز , ایمنی , پپتیدها , لپیدوپترا , مگس های سرکه