بررسی تاثیر گیاهان پیش کاشت و سطوح کود نیتروژنه بر عملکرد و پروتیین های دانه گندم

به منظور بررسی اثر گیاهان پیشکاشت و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و پروتیین های ذخیره ای دانه گندم نان (رقم چمران) آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای زراعی 1387-88 و 1388-89 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین انجام شد. عوامل آزمایشی شامل گیاهان پیشکاشت (گندم، کلزا، جو+ شبدر، ماش، ذرت، برنج و آیش) در کرتهای اصلی و سطوح نیتروژن (صفر، 45، 90 و 135 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر سال بر میزان عملکرد دانه معنی دار بود اما بر میزان پروتیین کل و پروتیین های ذخیره ای دانه معنیدار نبود. میانگین دوسالانه میزان پروتیین دانه 12/29 درصد اندازه گیری شد. اثر گیاهان پیش کاشت تنها بر میزان گلیادین معنی دار بود. بیشترین و کمترین میزان گلیادین به ترتیب در گندم پس از ماش با 6/73 و گندم پس از برنج با 5/08 میلی گرم در گرم آرد به دست آمد. با افزایش سطوح نیتروژن، میزان گلیادین و گلوتنین دانه گندم به طور خطی افزایش یافت. بیشترین میزان گلیادین از تیمار گیاه پیش کاشت ماش و 135 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با 7/09 میلی گرم در گرم آرد بهدست آمد.

Keywords:

پروتیین , گلوتنین , گلیادین , گندم , نیتروژن