حسن عراض پور - دانشجوی آموخته کارشناسی ارشد باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم، ایران
عبدالرسول ذاکرین - استادیار گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم، ایران

به منظور بررسی اثر اسانس گیاهان دارویی در افزایش عمر انباری و خصوصیات کمی پرتقال والنسیا، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار انجام شد. پس از زخم کردن پوست میوه و محلولپاشی روی آنها با محلول حاوی 500 اسپور مخلوط کپک سبز (Penicillium digitatum) آبی (Penicillium italicum)، میوه ها در اسانس آویشن (Thymus Vulgaris)، مرزه (Satureja montana) و پونه (Mentha pulegium) هرکدام به غلظتهای صفر، 100، 200، 300 و 400 میلی گرم در لیتر به مدت 5 دقیقه غوطهور گردید. پس از خشک شدن آب سطح میوه، هر میوه در پلاستیک جداگانه بسته بندی و به انبار معمولی 75-85) درصد رطوبت و 18±3 درجه سلسیوس) منتقل و به مدت 60 روز نگهداری گردید و با شاهد بدون زخم و شستشو، شاهد شسته شده و شاهد زخمی و بدون شستشو مقایسه شدند. نتایج نشان داد اثرات تیمار مورد نظر بر صفات کمی در سطح احتمال %1 معنیدار بود. بر اساس نتایج مقایسه میانگین بیشترین درصد پوسیدگی در تیمار بدون شستشو با زخم زنی 5/72) درصد)، و کمترین میزان آن در تیمار شاهد با شستشو بدون زخم 1/71) درصد) بهدست آمد. بیشترین درصد کاهش وزن در دو تیمار اسانس آویشن 100 میلیگرم در لیتر و تیمار بدون شستشو با زخم زنی (به ترتیب 4/96 و 4/94 درصد)، و کمترین میزان آن در تیمار شاهد بدون شستشو (شاهد)، با شستشو بدون زخم و تیمار اسانس آویشن 200 میلیگرم در لیتر (به ترتیب 2/89، 2/6 و 2/7 درصد) به دست آمد

انبارمانی، اسانس گیاهان دارویی، پرتقال والنسیا، پوسیدگی، پنیسیلیوم