گیاه رزماری (Rosmarinus officinalis) در طب ایرانی و طب مدرن

در طب کهن و امروزی، گیاه رومارن یااکلیل کوهی یارزماری در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است. نام علمی این گیاه Rosmarinus officinalis و متعلق به خانواده Labiatae می باشد با توجه به آنچه که در طب سنتی ذکر شده است، این گیاه مدر، قاعده آور، ضدنفخ، گشاینده گرفتگی های کبد و طحال و تقویت کننده ی کبد است. در طب نوین نیز بیان شده است که این گیاه در درمان رماتیسم، فلج، سستی اعضاء، تشنج، اختلالات عصبی و تنفسی، تومورها و همچنین نارسایی کبد و کیسه صفرا و بخصوص تقویت گردش خون بسیار مفید و موثر است. اما از طرفی بروز برخی از عوارض جانبی مصرف آن را نیز محدود ساخته است. بنابراین در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی این گیاه و خصوصیات ریخت شناسی، پراکنش و مصارف آن بپردازیم. در این مطالعه شرح موجود در منابع طب سنتی و منابع امروزی، بیان شده است.

Keywords:

رزماری , طب سنتی , فارماکودینامیک , Rosmarinus officinalis