بررسی اقلیم شهر دزفول با رویکرد تولید الگو های کمی و کیفی معماری

با پیشرفت روز افزون تکنولوژی زندگی در هر شرایط آب و هوایی میسر شده است. انسان می تواند تمامی شرایط آسایش آب و هوا را برای خود تعمین کند و این بدین معنی است که در تمامی نقاط جهان انسان می تواند زندگی کند. اما نکته قابل تامل این است که تکنولوژی در ازای مصرف سوخت که معمولا از نوع سوخت های فصیلی است می تواند شرایط آسایش را تامین کند. می دانیم مصرف سوخت های فصیلی با تولید آلودگی همراه است. در حال حاضر اثبات شده که آلودگی ناشی از سوخت های فصیلی صدمات جبران ناپذیریبه اکوسیستم سیره ما زمین وارد می کند. راه کار پیشنهاد شده استفاده از انرژی های پاک است که تا کنون روش به تنهایی توانایی تامین انرژی مصرفی یک ساختمان نداشته است. معماری همساز با اقلیم یا طراحی اقلیمی روشی است که ضمن جلوگیری از اتلاف انرژی به تامین شرایط آسایش نیز کمک می کند. در این مقاله با تحلیل دقیق اقلیم شهر دزفول که یکی از سخت ترین شرایط اقیلمی را دارا است، با کمک نرم افزار رایانه ای راه کار های معماری ارایه می شود که می توان میزان تاثیر هر کدام را مشخص کرد و مورد سنجش قرار داد.شرایط آسایش در این شهر 17.7% ساعات سال را شامل می شود که با استفاده از سامانه های صرفا ایستا می توان آن را تا 78./% ساعات سال افزایش داد.

Keywords:

شرایط آسایش , اقلیم , طراحی اقیمی , اتلاف انرژی , راه کار اقیمی