بررسی نقش مشارکت مردمی در احیاء و پایداری بافت های فرسوده شهری

مشکلات و تنگاناهای موجود در زمینه جلب مشارکت مردمی در پروژه های نوسازی بافت های فرسوده شهری و عدم شناسایی شیوه های مناسب جلب مشارکت باعث شده تا پروژه های نوسازی با عدم مشارکت مواجه شده و از قابلیت لازم برای اجرا برخوردار نباشد. لذا در جامعه امروزی برای دستیابی به توسعه پایدار شهری، بافت های فرسوده اهمیت ویژه ای داشته و همکاری و مشارکت ساکنین آن ها لازم و ضروری هست. ساکنین هر محله، بیشترین اطلاعات را راجع به محله خود دارند، از تمام مشکلات موجود آگاهند و بعضا پیشنهادات سازنده ای در جهت رفع مشکلات حاضر در سر دارند، بنابراین موفق ترین برنامه ها آن هایی هستند که از مقیاس محله اغاز می شوند یا به عبارتی روند از پایین به بالا داشته و از نظرات و پیشنهادات و مشارکت مردم بهره می برند که برنامه ریزی جهت نیل به توسعه پایدار از این قاعده مستثنی نیست. در این پژوهش در ابتدا به ارزیابی طرح های شهری براساس مشارکت و عدم مشارکت مردم در بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری پرداخته شده سپس در ادامه به ضرورت های نوسازی مشارکتی، فرآیند نو و سیاست های اجرایی نوسازی مشارکتی پرداخته می شود. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد توجه به مشارکت مردمی مهم ترین عامل در موفقیت پروژه های نوسازی است.

Keywords:

مشارکت مردمی , نوسازی , توسعه پایدار , بافت های فرسوده