ارزیابی و مقایسه چند الگو فرا ابتکاری در تحلیل رابطه بارش- رواناب، با مطالعه موردی: حوضه بار نیشابور

افزایش پیچیدگی های موجود در مسایل بهینه سازی مهندسی به طور عام و منابع آب به طور خاص، از کارایی روش های معمول بهینه سازی کاسته و لزوم به کارگیری الگوریتم های جدید (فرابتکاری) نمایان ساخته است این الگوریتم ها نوعی الگوبرداری از رفتار موجودات زنده بوده و در واقع با شبیه سازی رفتار جانداران به جستجوی نقطه بهینه می پردازند. دراین تحقیق از الگوریتم ژنتیک GA و نوعی ماشین بردار پشتیبان تحت عنوان رگرسیون بردار پشتیبان حداقل مربعات LS-SVR با دو تابع هسته ای RBF و خطی linear برای پیش بینی رواناب حوضه بار نیشابور (به عنوان مطالعه موردی) به وسیله اطلاعات بارشی و دبی رودخانه حوضه از سال آبی 1330-31 تا 1391-92 استفاده شده است که بارش مساحتی متوسط حوضه با روش MIDW و به وسیله الگوریتم ژنتیک محاسبه و نهایتا در تخمین رواناب بکار رفته است معیار ارزیابی این روش ها با توجه به تحقیقات مشابه، معیار خطای مجذور مربعات خطا RMSE می باشد که در روش بردار پشتیبان خطاهای کمتری مشاهده گردید که نشان از عملکرد مناسب تر آن در پیش بینی رواناب می باشد.

Keywords:

مدل بارش رواناب , فراابتکاری SVM , LS-SVR , بردار پشتیبان و الگوریتم ژنتیک GA