علی عباس نژادخلیلی - دانشجوی کارشناسی حقوق دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

این اثر سعی دارد با بررسی اصول کلی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، الزام حقوقی ابتناء الگوی پیشرفت کشور بر مبانی و موازین اسلامی را به اثبات رساند. در این راستا ابتدا تلقی مختار از تعریف الگوی پیشرفت ارایه گردیده و در ادامه با بررسی اصولی از قانون اساسی که دلالت بر لزوم ابتناء الگوی پیشرفت بر موازین و مبانی اسلامی دارد، سعی در کشف تلقی تدوینکنندگان آن قانون از این اصول کلی داشته است، برای دستیابی بدین مقصود، اصل دوازدهم قانون اساسی با محوریت آثار رسمیت دین اسلام و بازخوانی کوتاه نظریات امام خمینی (ره) نسبت به مفهوم و کارکرد دین، اصل دوم با محوریت ارایه مبانی و روش و اصل چهارم با محوریت تبیین مفهوم موازین اسلامی اجمالا0 موردمطالعه قرارگرفته است؛ در انتها ضمن آسیب شناسی اجمالی ذهنیت غالب تدوینگران این اصول و اشاره به عدم خودآگاهی نظری تدوین کنندگان قانون اساسی نسبت به مقتضیات شیوه حکومت داری، ضمن اثبات لزوم تولید نظریه پیشرفت مبتنی بر معارف دینی موجود بهضرورت توجه به نقش تحولآفرین فلسفه های مضاف در علوم موجود جهت تکون ارتقایی معرفت دینی و در پی آن نظریهپردازی پیرامون مفهوم پیشرفت برای تدوین سند الگوی اسلامی پیشرفت ایران اشاره است.

پیشرفت، قانون اساسی، الگوی پیشرفت، مبانی اسلامی الگو، موازین اسلامی، مبانی اسلامی