سیدحسین موسوی اصل - کارشناسی ارشد، مدیریت اجرایی، آزاد زنجان
امیر نجفی - دکتری PHD، مهندسی صنایع ، دانشگاه صنعتی امیر کبیر
کامران باهوش - کارشناسی ارشد، مدیریت اجرایی، آزاد قزوین

بدون شک یکی از مولفه های پیشرفت در هر سازمانی، دانش درون سازمان است که یکی از مزیتهای رقابتی هر شرکتی محسوب میشود و دانش زمانی کاربردی تر است که در انحصار یک نفر نباشد و در سازمان در یک روش کاملا0 نظامند و سیستماتیک ذخیره، اشتراک گذاری و پرورش یابد تا به بلوغ رسیده و در راه رسیدن به اهداف و پیشرفت، سازمان را یاری کنید و این امر محقق نخواهد شد مگر با استفاده از روشهای نوین و متداول در دنیا نظیر مدیریت دانش، PMBOK و... در تحقیق حال به بررسی مدیریت دانش و ظرفیت های آن میپردازیم با استفاده از ظرفیت های مدیریت دانش، دانشی که از علم وو دانش کارکنان و امکانات سازمانی کسب شده است در یک روش کاملا0 سیستماتیک ذخیره، اشتراک گذاری و بهره برداری شود و حتی اگر کارکنان اقدام به ترک سازمان کنند سازمان صدمه کمتری دیده و دانش کسب شده در اختیار کارکنان جدید قرار گرفته و سازمان خلاء ترک کارکنان را سریعتر ترمیم نماید. استفاده از ظرفیت های مدیریت دانش می توان به پیشرفت سازمان کمک شایانی کرد چرا که با تجمیع و ترکیب دانش به دست آمده و ذخیره شده در داخل سازمان با سایر علوم جدید می توان محصولات و فناوری های جدید و کم رقیب ایجاد نمود که باعث ایجاد مزیت رقابتی برای سازمان خواهد شد. این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری دادهها از نوع توصیفی- علی است. با توجه به اهمیت ظرفیت مدیریت دانش تصمیم به انجام این پژوهش گرفتیم، جامعه آماری مورد بررسی در این تحقیق، 172 نفر از شاغلین یک شرکت دانشبنیان دولتی که بهصورت مستقیم و غیرمستقیم در فعالیتهای پژوهشی فعالیت مینمایند تشکیل شده، که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است سنجش روایی پرسشنامه از طریق بررسی روایی صوری محتوایی توسط اساتید مورد تایید قرار گرفت و جهت سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ که میزان آن 0/853محاسبه شد استفاده گردید. دادههای گردآوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. جهت بررسی فرضیه های تحقیق از روشهای استنباطی، از قبیل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه، آزمون کلموگروف اسمیرنوف و فریدمن استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش حاضر، حاکی از آن است که بین استفاده از ظرفیت های مدیریت دانش و پیشرفت و تعالی سازمان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد .

ظرفیت مدیریت دانش، پیشرفت سازمانی،سیستماتیک