توانمندسازی اجتماع محور ؛ گامی اساسی در راه توسعه روستایی (موردمطالعه:جنوب منطقه کلانشهری تهران)

در چهارچوب پارادیم نوین، مشارکت آحاد مردم، توجه به حقوق انسانها و مکانها، ظرفیت ها و توانمندسازی اجتماعمحور روستایی در فرآیند برنامه ریزی به مثابه اصول راهبردی مطرح میباشد. علاوه بر این، برای تحقق توسعه پایدار روستایی و مقاوم سازی اقتصادی روستایی در راستای خوداتکایی و افزایش تولید و درآمد، توجه به این اصول اجتنابناپذیر است. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی میباشد. جامعه آماری تحقیق 124 روستا دارای سکنه در حوزه جنوب منطقه کلانشهری تهران شامل سکونت گاههای روستایی شهرستان پاکدشت و ری میباشد. یافته های تحقیق با تاکید بر رویکرد حاکم بر برنامه ریزی با مشخصههای متمرکز، بخشی نگری و از بالا به پایین و با اصالت متخصص به ارزیابی وضعیت مولفه های توانمندسازی ذینفعان محلی پرداخته است. همچنین بررسی رابطه بین شاخصهای موردمطالعه با توسعه اجتماعی فرهنگی بر اساس دو دیدگاه کارشناسان و روستاییان بر وجود رابطه مثبت و معنادار در سطح 95 درصد بین آنها تاکید میکند.

Keywords:

توانمندسازی , توسعه روستایی , رویکرد برنامه ریزی , منطقه کلانشهری تهران