تحلیل جایگاه و شاخصه های مسکن از دیدگاه قرآن و دین مبین اسلام گامی در راستای پیشرفت الگوی سبک زندگی اسلامی- ایرانی

عدم توجه به انسان، نحوه کار، شیوه زندگی، خواسته ها و تجارب او در طراحی مسکن امروز و روی آوردن به معماری وارداتی، پایین آمدن کیفیت زندگی مسکونی، از بین رفتن حیات، سرزندگی، تحرک، بحران مسکن و همچنین، بحران حس تعلق و هویت را به همراه داشته است. آموزه های اسلامی سعی بر آن دارند که مسکن مطلوبی را ارایه نمایند که بیشترین تطابق را با فطرت الهی انسان داشته باشد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی ساخت و اجزای خانه های سنتی بر اساس سبک معماری ایرانی- اسلامی با توجه به آموزههای دین مبین اسلام و دیدگاه قرآن کریم و تاثیر این نوع از سبک بنا در هویت بخشی و ایجاد فضای مملو از آرامش و حس معنویت در ساکنین، به بررسی خانه باقری گرگان میپردازد. نوع پژوهش کاربردی - تطبیقی و روش پژوهش، تفسیری- تاریخی است. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نظر از روش مطالعات کتابخانه ای-اسنادی استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که معماری جدید و سبک الگوی زندگی غربی بر خلاف سبک معماری اصیل ایرانی- اسلامی باعث تنزل و کاهش کیفیت زندگی ساکنین، عدم حس تعلق ساکنین به محیط مسکونی، بی هویتی، اشراف و عدم محرمیت شده است.

Keywords:

مسکن ایرانی اسلامی , خانه باقری , سبک زندگی اسلامی , گرگان