مریم سردرودیان - دانشجوی دکتری علوم و صنایع غذایی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان،

غذا و تغذیه از جمله نیازهای بنیادی جامعه بشری و تامین آن در مقوله امنیت و بهداشت غذایی نهفته است. تدوین سیاستهای غذایی یکی از پیش شرطهای تامین امنیت غذایی است. امنیت غذایی به عنوان دسترسی مستمر تمام افراد یک جامعه در تمام اوقات به غذایی کافی به منظور یک زندگی سالم و فعال میباشد. یکی از مشکلات اساسی موجود ناهماهنگی میان بخش تولید غذا، بازاریابی، تقاضا و مصرف مواد غذایی و همچنین عدم برنامه ریزی و سیاست گذاری در بخش غذا است. مهمترین راهبرد در سیاستهای غذایی یک کشور، بهبود تولید و عرضه مواد غذایی به شمار میآید. برنامه ریزی برای توسعه غذا از دو دیدگاه مطرح است: هم به عنوان کالایی اقتصادی و هم مادهای مغذی و تامین کننده سلامت جامعه. در واقع غذا به عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه اقتصادی نقش بنیادین در تامین استقلال کشور و سلامت جامعه دارد. نبود دسترسی کافی به مواد غذایی در گروهی از طبقات جامعه در حالی به عنوان یک واقعیت مطرح است که برخی اقشار دیگر در مورد همان مواد دارای مازاد مصرف هستند. صنایع غذایی در مدیریت تغذیه جامعه تاثیر چشمگیری داشته، دریافت غذای سالم، وجود غذای سالم در خانوارها افزایش یافته، کنترل یا کاهش بیماریها در حد قابل قبولی دیده شد، فرهنگ و سواد تغذیهای روند قابل قبولی را نشان داده ولی تاثیر بر درآمد خانوارها نیاز به بررسی بیشتری دارد.

مدیریت تغذیه، اصلاح الگوی مصرف، مواد غذایی، سلامت جامعه