نیما خالدی - بنیاد ملی نخبگان و دکتری بیماری شناسی گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد
فرشید حسنی - دکتری زراعت موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال
لیلا زارع - فوق لیسانس بیماری شناسی گیاهی موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال

امنیت غذایی یعنی دسترسی فیزیکی و اقتصادی تمام افراد در تمام اوقات به غذای مناسب، ایمن و مغذی برای زندگی فعال و سالم که موردپسند و سلیقه ی آن هاست. امنیت غذایی یکی از مهمترین مولفه های امنیت انسانی است. در سال های اخیر، روش های ناپایدار کشاورزی موجب عدم پایداری در تولید شده و امنیت غذایی را به مخاطره انداخته است. عواملی مختلفی امروزه امنیت غذایی جهان تحت تاثیر عوامل مختلفی همچون محدودیت زمین های کشاورزی، کمبود آب، قیمت بالای انرژی، افت سرمایه گذاری در زمینه تحقیقات کشاورزی و افزایش ضایعات غذایی تهدید می شود، در نتیجه توجه به راهکارهای مقابله با آن تهدیدها حایز اهمیت است. شواهد نشان می دهند که با توجه به قابلیت های تولیدی کشور، در صورت توسعه کشاورزی از طریق افزایش عملکرد محصولات در واحد سطح، کنترل آفات و بیماریها، افزایش بازه آب و خاک، کاهش ضایعات تولیدی، اصلاح الگوی تغذیه امکان دستیابی به امنیت غذایی پایدار در سطح کلان وجود دارد.

امنیت غذایی، پایداری، دسترسی، کشاورزی