یادگیری تعاملی در همکاری بین دانشگاه و صنعت

همکاری بین دانشگاه و صنعت در ظاهر تحقیق مشترک است که بر اساس نیازی در صنعت تعیین میگردد. اما بر اساس مشاهدات، بسیاری از این همکاریها از حالت همکاری خارج شده و بر آموزشها و یادگیریهای بین شرکا تاثیر میگذارد. وقتی پژوهشگران به پروژه ای صنعتی اضافه میشوند به دلیل انجام جلسات، سخنرانی ها و مبادله مداوم دانش بین افراد، منبع و فرضیات خود را بهروزرسانی مینمایند. از طرفی نیاز بازار به مهارتهای خاص روزبه روز افزایش یافته است، به نحویکه سیستم های سنتی آموزشی در دانشگاهها نمیتواند پاسخگوی آن باشد. این فاصله موجب گشته شرکتها به دنبال همکاری با دانشگاههایی باشند که سیستم آموزشی در آنها مبتنی بر نیازهای صنعت است. این همکاریها منجر به نوآوری در زمینه آموزش میگردد و موجب می شود که دانشگاهها نیرویهای انسانی با دانش و مهارت را در خروجی های خود داشته باشند، که برای صنعت نیز بسیار جذاب است. وجود برخی مسایل در صنعت نیاز به تحقیقاتی در چند زمینه مختلف را ایجاد میکند و بنابراین نیاز است تا محققان با تخصصهای متفاوت باهم همکاری نموده که خود این مورد علاوه بر یافتن اشتراکات و محیطی پویا منجر به نوآوریهایی میگردد. تمامی این موارد نشاندهنده اهمیت نقش حیاتی دانشگاه و صنعت در مدرن و بروز شدن جامعه است.

Keywords:

نوآوری کاربردی , ارتباط با صنعت , همکاریهای بین دانشگاهی , سیستم های نوین آموزشی