خدیجه ربیعی - مربی، گروه حسابداری،دانشگاه پیام نور

امروزه با توجه به پیچیده شدن ارتباط شرکت های موجود در جامعه با یکدیگر و همچنین با دولت و افراد حاضر در جامعه شرایطی بوجود آمد که شرکت ها می بایست نه تنها به ذینفعان بلکه به آحاد مردم پاسخگو باشند از دهه 60 میلادی شرکت ها به اهمیت منابع اجتماعی پی برده اند بگونه ای که این اهمیت خود را در یک دهه بعد در گزارشگری اجتماعی نشان داد. دهه 70 شروع و اوج دوران حسابداری و گزارشگری اجتماعی به شمار می آید. در این دهه مقالات زیادی نوشته شد که نشان از علاقه مندی مدیران به ارایه اطلاعات اجتماعی می دهد بطوری که در دهه اول گسترش حسابداری اجتماعی بسیاری از شرکت ها به سمت گزارشگری اجتماعی پیش رفتند مشکلات زیادی نیز در راستای گزارشگری اجتماعی وجود داشته و دارد که پیشرفت این نوع گزارشگری را با محدودیت مواجه نموده است که در این مقاله، به برخی از مشکلات اشاره شده است .