رابطه اندازه حسابرس و کیفیت حسابرسی ادراک شده در دوره تصدی

ارتقای قابلیت اتکای گزارش های مالی یکی از کارکردهای مهم حسابرسی با کیفیت بالاست. رابطه بین دوره تصدی حسابرس و کیفیت حسابرسی ادراک شده، احتمالا بر اساس اندازه حسابرس به دلیل اثرات استقلال حسابرس، یادگیری و فنآوری متغیر است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی تفاوت در کیفیت حسابرسی ادراک شده بین حسابرسان کوچک و بزرگ در دوره تصدی حسابرس است. برای دستیابی به اهداف پژوهش، با استفاده از نمونه ای متشکل از 680 شرکت- سال در طی دوره 5 ساله 1390 تا 1394 ، دو فرضیه مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش اجراء جزو تحقیقات توصیفی- همبستگی است، که در آن برای تایید و رد فرضیات از مدل رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده های پانل و نرم افزار آماری Eviews استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که کیفیت حسابرسی بین حسابرسان بزرگ و حسابرسان کوچک متفاوت است و همچنین با افزایش دوره تصدی حسابرس، تفاوت کیفیت حسابرسی بین حسابرسان بزرگ و کوچک افزایش می یابد.

Keywords:

کیفیت حسابرسی , دوره تصدی حسابرس , اندازه حسابرس