بررسی میزان قطر درختان سپیدار با در نظر گرفتن فاکتورهای سن، نوبت برش و تراکم درختان ( مطالعه موردی: روستای ده چشمه، استان چهار محال و بختیاری)

با توجه به تخریب شدید جنگل ها و نیاز روز افزون به چوب و فرآورده های مختلف آن در کشور و محدودیت استفاده از منابع جنگلی، تولید چوب در خارج از جنگل به وسیله گونه های سریع الرشد را امری ضروری می سازد. صنوبرها از جمله درختان تند رشدی هستند که به دلایل مختلف از جمله امکان بهره برداری از ارقام مختلف آن در دوره های کوتاه مدت و توانایی تولید جست های فراوان پس از بهره برداری، همواره مورد استقبال تولید کنندگان چوب و صنایع مرتبط به آن بوده است ( باقری و همکاران، 1387). این تحقیق قصد دارد بیشترین قطر درختان سپیدار را با در نظر گرفتن فاکتورهای سن، نوبت برش و تراکم درختان در روستای ده چشمه شهرستان فارسان استان چهار محال و بختیاری نشان دهد.بدین منظور با استفاده از طرح کرت های خورد شده آماربرداری در 12 کرت تعیین شده، به صورت تک درخت انجام گرفت. پارامترهای مورد بررسی شامل قطر برابر سینه درختان، ارتفاع تاج، تعداد جست، تاج پوشش و تراکم اندازه گیری و یادداشت شد. سن درختان هر پلات به صورت مجزا از زارعان آن ها به دست آمد. در کرت های مختلف، قلمه های نر سپیدار به مدت های 1 تا 3 بار کف بر شده و در سن های مختلف به سر می برند. نتایج نشان داد هر دو عامل شماره برش ( بیشترین اثر) و تراکم کشت بر اندازه قطر برابر سینه درختان اثر معنی داری می گذارند. آزمون Tukey نشان داد که کرت های کم تراکم با متوسط مقدار 0/51 عملکرد باقی مانده قطر برابر سینه بهتری نسبت به کرت های متراکم (62/0-) داشته اند. نتایج روش دیگر تجزیه واریانس مقادیر قطر برابر سینه به دست آمده از اعمال فاکتورهای شماره برش و تراکم ولی این بار با استفاده از مقادیر واقعی قطر برابر سینه و استفاده از سن به عنوان فاکتور تصادفی ( بلوک) نیز نشان دهنده نتایجی همچون نتایج بالا بود.

Keywords:

سپیدار , جست , نوبت برش , ده چشمه , کرت , پلات