پریسا صمدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
سجاد نجفی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست کرج

به منظور دستیابی به یک روش مناسب و موثر برای حفاظت منابع آب زیرزمینی از آلودگی هایی که در آینده آن را تهدید می کند، سیستم های ارزیابی آسیب پذیری سفره های آب زیرزمینی توسعه یافته اند. این روش ها بر این اساس هستند که بعضی از مناطق دارای استعداد بیشتری برای آلوده شدن نسبت به سایر مناطق می باشند. در این تحقیق سفره آب زیرزمینی استان تهران-استان البرز برای ارزیابی انتخاب شده است. بخش مهمی از آب شرب شهر تهران و کرج از این آبخوان تامین می گردد که نشان دهنده اهمیت آن می باشد. از میان چندین روش موجود، روش DRASTIC مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل های لازم برای این منظور با استفاده از نرم افزار Arc GIS انجام شده است. نقشه آسیب پذیری برای نشان دادن نواحی با بیشترین پتانسیل آلودگی آب های زیرزمینی با توجه به شرایط هیدروژیولوژیکی و فعالیت های انسانی طراحی شده است. هفت پارامتر مهم هیدروژیولوژیکی (عمق تا سطح ایستابی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک، توپوگرافی، محیط غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی ) در مدل دراستیک ترکیب گردیده و از سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS ) برای ساختن نقشه آسیب پذیری با همپوشانی داده های هیدروژیولوژیکی موجود استفاده شده است. خروجی بدست آمده از مدل دراستیک و Arc GIS نشان می دهد نیمه ی شمالی و شرقی در گروه آسیب پذیری زیاد و بخش مرکزی و جنوبی در گروه آسیب پذیری کم و بخش غربی در گروه آسیب پذیری متوسط قرار دارد.

شاخص دراستیک، آنالیز حساسیت، GIS ، آب زیرزمینی، آسیب پذیری، آلودگی