اثر محلول پاشی کیتوزان بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی و حسی میوه ی توت فرنگی

تولید محصولات کشاورزی بر مصرف کودهای شیمیایی و آفتکش ها تکیه دارد، امروزه با توجه به نگرانی های مصرف این مواد به جهت اثر مخرب بر سلامت جامعه و محیط زیست استفاده از راه حل های جایگزین کارگشا می باشد. کیتوزان ترکیبی سازگار با محیط زیست، غیرسمی، طبیعی و بدون دستکاری ژنتیکی و مشتق از کیتین می باشد. در پژوهش حاضر کارایی محلول پاشی برگی کیتوزان بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه ی توت فرنگی بررسی گردیده است. پس از اتمام مرحله ی تمام گل، بوته های توت فرنگی 4 بار به فواصل 6 روز با محلول کیتوزان با سطوح مختلف غلظت ( 0 ، 1 / 0 ، 5 / 0 و 1 درصد) و درجات مختلف داستیله ( 70 و 90 درصد) محلول پاشی گردید. بعد از تغییر رنگ حداقل سه چهارم سطح میوه های توت فرنگی به رنگ قرمز، میوه ها از هر پلات جداگانه و با 3 تکرار برداشت و بلافاصله به آزمایشگاه منتقل شد. ارزیابی حسی، مواد جامد محلول و اسیدیته قابل تیتر انجام شد. محلول پاشی برگی کیتوزان بر بیشتر شاخص های کیفی میوه ی توت فرنگی تاثیر مثبت داشت. غلظت 5 / 0 و 1 / 0 درصد محلول کیتوزان بر مواد جامد محلول و غلظت 1 درصد بیشترین تاثیر را بر اسیدیته ی قابل تیتر میوه ی توت فرنگی داشت. داستیله ی 90 درصد محلول کیتوزان بیشترین اثر را بر مواد جامد محلول و داستیله ی 70 درصد محلول کیتوزان بیشترین اثر را بر اسیدیته ی قابل تیتر داشت. اثر محلول پاشی کیتوزان بر اکثر فاکتورهای موثر در ارزیابی حسی معنی داری نبود فقط غلظت کیتوزان بر شیرینی توت فرنگی در سطح 5 درصد اثر معنی داری داشت. به طور کلی محلول پاشی کیتوزان بر شاخص های حسی میوه ی توت فرنگی اثر نامطلوب نداشته و بر پذیر شکلی میوه توسط مصرف کننده اثر منفی نداشت. در نتیجه محلول پاشی برگی کیتوزان می تواند به عنوان روشی ایمن و موثر در بهبود خصوصیات کمی و کیفی توت فرنگی، بدون اثر مخرب بر محیط زیست و سلامت انسان، معرفی شود.

Keywords:

کیتوزان , توت فرنگی , محلول پاشی , خصوصیات فیزیکوشیمیایی , ارزیابی حسی , درجه داستیله