معین الدین محمدی - دانشجوی معماری دانشگاه پیام نور

دامنه استفاده از هنر مینیمال به لوازم منزل محدود نمی شود، یک معمار یا طراح ممکن است به سادگی با استفاده از ایده های مینیمال به طراحی اتاق های یک منزل یا کل ساختمان بپردازد، دیوارها را بدون کوچک ترین انحنا، بدون استفاده از رنگ به صورت transparent می سازد و.. یا به عبارت دیگر با این سبک طراحی، هنرمند یا مهندس کوچک ترین تلاشی برای استفاده از جزییات به منظور زینت دادن به کار نمی بندند و با حداقل امکانات بیشتری بهره را بدست خواهند آورد. اگر به اجرای مینیمال در سکونتگاه های کوهستانی بپردازیم، خواهیم یافت که در اجرای این سبک در آن سکونتگاه ها باید کانسپت مطرح و استفاده از مصالح در اجرای پروژه با توجه به شرایط و اقلیم، آب و هوا و... مناطق کوهستانی سازگار باشد. از رویکردهای قابل توجه دراین نوع پروژه ها قراردادن نشیمن در فضای باز با استفاده از حجم های سبک و ساده در یک اقلیم کوهستانی می باشد. اولین چزی که در این سکونتگاه ها توجه را به خود جلب می کند مناظر فوق العاده و جداب اطراف این طرح می باشد. هدف از این مقاله اجرای طرح های معماری مینیمال (کمینه گرا) در سکونتگاه های کوهستانی براساس نت های قدیمی و بومی منطقه و جلوگیری از بین رفتن آن و تثبیت اصول آن در معماری امروزی است.

کمینه گرا، معماری اورامانات، سکونتگاه های کوهستانی