امید سروی مغانلو - کارشناس ارشد مدیریت منابع انسانی، دانشگاه علامه طباطبایی

پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع کاربردی بوده و جهت بررسی تاثیر عدم امنیت شغلی بر تعهد با توجه به نقش تعدیل کننده هوش هیجانی انجام پذیرفت. این پژوهش در حوزه ستادی وزارت جهاد کشاورزی با جامعه آماری حدود 5000 نفر و حجم نمونه 372 با انتخاب روش نمونه گیری تصادفی سهمیه ای انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده گردید. برای گردآوری اطلاعات میدانی از ابزار پرسشنامه استفاده گردید. پرسشنامه از مجموع سه پرسشنامه عدم امنیت شغلی، تعهد سازمانی و هوش هیجانی تشکیل شد، که روایی و پایایی آن ها براساس آزمون کرنباخ به ترتیب برابر 0.751 ، 0.92 و 0.91 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی ( برای جداول و نمودارهای مربوطه ) که شامل میانگین و انحراف معیار است استفاده شد. و از آمار استنباطی ( برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده ) که شامل آزمودنی های رگرسیون خطی و رگرسیون سلسله مراتبی است استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که : 1) نا امنی شغلی درک شده بر کاهش تعهد عاطفی کارکنان تاثیر دارد. 2) نا امنی شغلی درک شده بر کاهش تعهد مستمر کارکنان تاثیر دارد. 3) نا امنی شغلی درک شده بر کاهش تعهد هنجاری کارکنان تاثیر ندارد. 4) هوش هیجانی بر ارتباط بین عدم امنیت شغلی با تعهد عاطفی کارکنان تاثیر دارد. 5) هوش هیجانی بر ارتبط بین عدم امنیت شغلی با تعهد مستمر کارکنان تاثیر دارد. 6) هوش هیجانی بر ارتباط بین عدم امنیت شغلی با تعهد هنجاری کارکنان تاثیر دارد.

عدم امنیت شغلی، تعهد سازمانی و هوش هیجانی