بهروز آذین پور - گروه مهندسی نفت، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

میزان بازیافت نفت از مخازن در سطح جهان در حدود سی درصد است؛ بنابراین به منظور بازیافت نفت بیشتر باید از روش های ازدیاد برداشت استفاده شود. روش های مختلفی برای ازدیاد برداشت پیشنهاد و انجام شده است. روش های شیمیایی عملکرد مناسبی دارند ولی اغلب به علت مسایل اقتصادی و محدودیته ای عملیاتی مورداستفاده قرار نمی گیرند. به عنوان مثال سورفکتانت ها به علت هزینه بالا و تخریب پذیری در دماهای بالا استفاده نمی شوند و یا تراوایی و دمای سازند به عنوان محدودیتی برای پلیمرها مطرح هستند. با توجه به این موارد استفاده از روش های شیمیایی در سال های اخیر به شدت کاهش پیدا کرده است. تزریق نانوسیالات، تکنولوژی جدیدی است که در دهه اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. نانوذرات مشکلات مربوط به سورفکتانت ها و پلیمرها را ندارند و می توانند در شرایط مختلف خصوصیات مخزن مورداستفاده قرار بگیرند و همچنین از نظر اقتصادی نیز مناسب هستند. نانوذرات می توانند باعث تغییر ترشوندگی سنگ مخزن، تغییر ویسکوزیته نفت و سایر موارد شوند. یکی از نانوذرات مناسب نانوسیلیکاها هستند که منجر به تغییر ترشوندگی سطح می شوند. در این مطالعه اثر نانوذرات و در مورد خاص نانوسیلیکا روی عملکرد مخازن نفت شبیه سازی شده است. نتایج نشان می دهند که تزریق نانوسیلیکا باعث افزایش بازیافت نفت می شود و غلظت آن در سیال تزریقی تاثیر زیادی بر بازیافت نفت دارد؛ بنابراین نانوذرات می توانند به عنوان گزینه مناسبی برای عملیات ازدیاد برداشت مورد توجه قرار گیرند.

نانوذرات، نانوسیلیکا، ازدیاد برداشت از مخازن نفتی، شبیه سازی، تغییر ترشوندگی سطح