حکیمه پورعبدالهی - دانشجوی کارشناسی ارشد ایمنی بهداشت و محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
عباس جفایی - دانشجوی کارشناسی ارشد ایمنی بهداشت و محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

به منظور بررسی عملکرد سنسورهای هیدروژنی در مراحل اولیه شروع آتش سوزی، نوع جدیدی از این سنسورها در اتاقک تراکم دود نصب گردید. میزان تولید گاز هیدروژن در اثر ذوب شدن مواد پلیمری که معمولا در خانه ها مورد استفاده قرار می گیرد، توسط این سنسور در اتاقک تراکم دود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان انتشار گاز هیدروژن با میزان انتشار گاز مونوکسید کربن و دود در مراحل مختلف آتش سوزی مورد مقایسه قرار گرفت. در ادامه نتایج با پارامترهای مورد استفاده در سیستم های تشخیص سنتی آتش موجود در بازار مقایسه شد. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد که سنسورهای هیدروژن در مراحل ابتدایی شروع آتش سوزی در مقایسه با سایر سنسورهای سنتی تشخیص آتش، عملکرد بهتری را از خود نشان می دهند. همچنین عملکرد سنسورهای پیشرفته هیدروژنی در شرایط واقعی اتاق نسبت به سایر سنسورهای تشخیص آتش مورد ارزیابی قرار گرفت. نقش عوامل مداخله کننده مانند دود سیگار و بخار آب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سنسورهای هیدروژنی در مراحل ابتدایی شروع آتش سوزی می توانند تولید گاز هیدروژن را حتی قبل از اینکه گاز مونواکسید کربن و دود به مقدار قابل تشخیص برسند، تشخیص دهد. بنابر این از سنسورهای هیدروژنی می توان برای تشخیص زود هنگام آتش سوزی در مواردی که مواد پیرولیز شونده در ساختمان به کار رفته است، استفاده نمود. این حسگرها برای تشخیص گازهای متصاعد شده در نتیجه ی پیرولیز بسیار مناسب هستند اما در مواردی که سرعت احتراق زیاد باشد، سایر حسگرها عملکرد بهتری را نشان می دهند. بنابر این بهتر است از سنسورهای هیدروژنی بصورت ترکیبی با سایر سنسورهااستفاده شود. مثلا ترکیب سنسور هیدروژنی با آشکارساز دود گزینه بسیار مناسبی خواهد بود.

سنسور هیدروژنی، پیرولیز، آتش سوزی غیر شعله ور، آتش سوزی همراه با شعله