حدیث اله یاری - کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست ، دانشگاه تهران
سعیده ناصحی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی محیط زیست ، دانشگاه تهران
محمدجواد امیری - استادیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

هدف از این مطالعه، بررسی نقش مکان های شهری ساحلی در تخریب محیط زیست است. اگر چه تنها جمعیت کمی از کل جمعیت جهان در شهرهای ساحلی ساکن هستند، تاثیر آنها بر محیط زیست به دلیل رشد سریع، تراکم جمعیت بالا و میزان مصرف بالای ساکنان آن مهم است. این مطالعه با هدف شناسایی زنجیره های علت و معلولی، به صورت توصیفی تحلیلی بر اساس مدل DPSIR با استفاده از مطالعات کتابخانهای انجام گرفت. نتایج حاصل از بررسی مولفه های شهرهای ساحلی در قالب نیرومحرکه، اثر، وضعیت، فشار و پاسخ مدل ( DPSIR) نشان داد که، شهرسازی، مصرف انرژی و آب، حمل و نقل، و توریسم از مهمترین شاخصه های موثر به عنوان نیرومحرکه شهرهای ساحلی محسوب میشوند فشارهای وارد بر این شهرها شامل کاهش کمیت و کیفیت آب، کاهش کیفیت هوا، افت آب های زیرزمینی، کاهش سطح پوشش گیاهی منعکس میشود . این وضعیت شامل اثراتی بر محیط زیست شامل تغییر در عملکرد اکوسیستم و تغییرات اجتماعی اقتصادی می شود. درنهایت بهترین پاسخ ها برای حل مشکلات زیست محیطی این شهرها ارایه شده است

شهر ساحلی، مدل DPSIR، سیستم محیط زیستی