مقایسه پویایی اکسیژن مصرفی طی تمرین زیربیشینه بر روی نوار گردان و دوچرخه کارسنج در دختران فعال

هدف از این پژوهش بررسی مقایسه پویایی اکسیژن مصرفی در دوچرخه وتردمیل طی تمرین زیر بیشینه در دختران فعال بود.بدین منظور 14 نفر از دختران فعال با سابقه 4 سال فعالیت ورزشی، میانگین سنی 15±2 سال ،میانگین قد 163±3 سانتی متر و میانگین وزن 63±3 کیلو گرم در این پژوهش شرکت کردند، طی چهار جلسه آزمودنی ها به آزمایشگاه فیزیولوژی مراجعه نمودندکه در جلسه اول ودوم آزمودنی ها تا حد واماندگی تمرین کردند هم چنبن اندازه گیری LT وVO2max برروی دوچرخه وتردمیل انجام گرفت. در جلسه سوم وچهارم بعد از 7 دقیقه تمرین های کششی تمرین زیر بیشینه به مدت 6 دقیقه با 80 % اکسیژن مصرفی وآستانه لاکتات برروی دوچرخه و تردمیل انجام گرفت که گازهای تنفسی،تهویه ریوی معادل تهویه ای اکسیژن در زمان اجرا ی آزمون توسط دستگاه جمع آوری گازهای تنفسی GAS ANALAYZER ثبت شد.برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوفوآزمون بونفرونی استفاده شد هم چنین برای تعیین میانگین، میانه، کشیدگی و انحراف استاندارد آزمودنی ها ازآمار توصیفی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در ثابت زمانی (1 و 2) تردمیل نسبت به دوچرخه تفاوت معنی داری وجود داشت و بین متغیرهای ریوی (حداکثراکسیژن مصرفی، تبادل تنفسی، اکسیژن پالس وضربان قلب حداکثر) بین دو آزمون تفاوت معنی داری وجود داشت که می توان گفت آزمون تردمیل سبب کاهش زمان رسیدن به حالت یکنواخت اکسیژن مصرفی شده وشیب نمودار VO2KInetice تندتر ودر مدت زمان کمتر اکسیژن بیشتری مصرف می شود هم چنین متغیرهای تنفسی درتردمیل بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد.

Keywords:

پویایی اکسیژن مصرفی , تردمیل , دوچرخه کارسنج , تمرین زیر بیشینه , دختران فعال