رکسانا آتشگاهیان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه حکیم سبزواری
محمدرضا حامدی نیا - استاد دانشگاه حکیم سبزواری
رویا عسکری - استادیار دانشگاه حکیم سبزواری

هدف این مطالعه مقایسه اثر یک برنامه تمرینی آمادگی جسمانی ویژه با برنامه تمرینی مبتنی بر بازی کبدی بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی بود. آزمودنی های ، 24 کبدی کار خانم (سن: 24/12±1/42 سال، قد: 1/65±0/02 متر، وزن: 65/44±1/41 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 23/86±0/86 کیلوگرم بر متر مربع) بودند که در طی دو سال اخیر سابقه بازی کبدی به صورت منظم داشتند. وبه صورت تصادفی به دو گروه تمرین 1 (12 نفر) و تمرین 2 (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین 1 علاوه بر تمرینات کبدی همزمان برنامه تمرین آمادگی جسمانی ویژه را به مدت 6 هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. گروه تمرین 2 فقط تمرینات کبدی را انجام دادند. ازآزمون پرش طول برای ارزیابی توان انفجاری پایین تنه، دوی سرعت 10 متر، آزمون شش ضلعی برای ارزیابی چابکی RAST برای ارزیابی توان بی هوازی، آزمون یک تکرار بیشینه قدرت عضلانی پایین تنه و بالاتنه، آزمون آزمون تعداد تکرار حرکت پرس سینه و اسکات با 60% RM برای ارزیابی استقامت عضلانی بالاتنه و پایین تنه و 2400 متر دویدن برای ارزیابی توان هوازی استفاده شد. برای تعیین اختلاف بین گروهی و درونگروهی از روش تی مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان داد: بهبود معنادار توان انفجاری پایین تنه، توان بی هوازی، چابکی، قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه و استقامتعضلانی بالاتنه در گروه تمرین آمادگی جسمانی ویژه نسبت به گروه تمرین مبتنی بر بازی کبدی وجود دارد. در عوامل توان هوازی سرعت و استقامت عضلانی پایین تنه تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد p<0/05 درمجموع نتایج نشان می دهد، تمرین آمادگی جسمانی ویژه نسبت به تمرین مبتنی بر بازی کبدی موجب بهبود معنادار و بیشتر همه عوامل آمادگی جسمانی به غیر از سرعت و استقامت عضلانی پایین تنه و توان هوازی می شود. لذا، تمرینات آمادگی جسمانی ویژه نقش زیادی در افزایش آمادگی جسمانی ورزشکاران کبدی دارد و این تمرینات بایستی در کنار تمرینات تکنیکی و تاکتیکی اجرا شود.

آمادگی جسمانی ویژه، ورزشکار کبدی، توان انفجاری، توان بی هوازی، استقامت عضلانی، قدرت عضلانی