تاثیر ورزش صبحگاهی بر سطوح سرمی عامل مغذی عصبی مشتق از مغز و ارتباط آن با سطوح کلسترول در مردان سالمند

اهداف: ورزش صبحگاهی تا حدودی در بین افراد جامعه ایران رایج است، اما تاکنون آن بر عامل مغذی عصبی مشتق از مغز بررسی نشده است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر سطوح سرمی عامل مغذی عصبی مشتق از مغز و ارتباط ان با سطوح کلسترول در مردان سالمند خرم اباد بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 13 مرد سن: 56/46±3/93 سال، وزن: 82/46±46 کیلوگرم، قد: 175/46±5/17 سانتی متر به طور داوطلبانه شرکت کردند. در روز تمرین، ابتدا نمونه خونی از آزمودنی ها در حالت ناشتا راس ساعت 7 و 30 دقیقه گرفته شد و تقریبا به مدت 50 دقیقه پروتکل تمرینی را انجام دادند و سه دقیقه پس از جلسه تمرین، نمونه خونی بعدی از آنها به عمل آمد. برای اندازه گیری سطوح گلوکز، کلسترول و BDNF سرمی به ترتیب از روش های آنزیمی و الایزا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های T وابسته و همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنی داری P> 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که به طور معناداری غلظت سرمی BDNF و P=0/002 و گلوکز P=0/01 افزایش یافته است. همچنین، در همه شرایط پیش آزمون و پس آزمون ارتباط مثبت غیر معناداری بین غلظت سرمی BDNF و گلوکز وجود داشت. P<0/05 اما، بین سطوح کلسترول و BDNF سرمی پیش آزمون ارتباط منفی نزدیک به سطح معناداری P=0/061، r=-0/53 و BDNF پس ازمون ارتباط منفی معناداری r=-0/703,p=0/007 مشاهده شد. نتیجه گیری: ورزش صبهگاهی تقریبا به مدت پنجاه دقیقه در مردان سالمند غلظت سرمی BDNF و گلوکز را افزایش می دهد. همچنین همبستگی مثبت غیر معناداری بین آنها وجود دارد. اما همبستگی منفی معناداری بین سطوح BDNF و کلسترول وجود دارد.

Keywords:

ورزش صبحگاهی , مردان سالمند , گلوکز , کلسترول BDNF