بررسی و مقایسه دو نوع تمرین میدانی و از راه دور (تله اکسرسایز) بر روی تعادل پویا سالمندان مرد

سرعت رشد جمعیت سالمندان بدلیل کاهش میزان تولد و افزایش بهداشت و پیشرفت های پزشکی بویژه در کشورهای در حال توسعه بسیار زیاد است، و باید بدنبال راهکارهای نوین بر پایه تکنولوژی برای افراد جامعه بویژه سالمندان بود. این مطالعه با هدف بهبود تعادل پویا در سالمندان و اثربخشی برنامه تمرینی از راه دور (تله اکسرسایز) و تمرینات میدانی انجام گرفت. در این مطالعه نیمه تجربی که در شهر اصفهان در سال 96-1395 انجام گرفت، 60 نفر سالمند مرد سالم، دارای توانایی انجام فعالیت ورزشی، به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (میدانی و تله-اکسرسایز) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. به هر دو گروه تجربی به عنوان مداخله، برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه داده شد. پارامترهای مرتبط با تعادل از طریق دستگاه آنالیز حرکت با هفت دوربین و صفحه نیرو سینک شده با آن انجام پذیرفت. از آمار توصیفی برای بررسی داده ها و همگن بودن آنها و از آنوا برای اندازه گیری های تکراری جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. بکارگیری یک برنامه ورزشی بصورت تله- اکسرسایز و میدانی باعث افزایش معناداری در ثبات کلی نسبت به طول پا و همچنین عرض گام نگردید، اما در ثبات داخلی خارجی نسبت به عرض گام، تفاوت معناداری مشاهده شد P<0/05 و این در حالی است که در مدت زمان مشابه، در گروهی که برنامه ورزشی را تمرین نمی کردند، تغییر معنی داری در پارامترهای متربط با تعادل پویا ایجاد نشده است. P> 0/05 با توجه به یافته های حاصل از پژوهش، می توان استنباط نمود که استفاده از یک برنامه تمرینی منظم و مداوم بصورت تله-اکسرسایز و میدانی می تواند بدلیل بهبود پارامتر ثبات داخلی خارجی نسبت به عرض گام به عنوان جایگزین مناسبی برای برنامه های تمرینی میدانی با نظارت مستقیم مطرح باشد، درضمن تمرینات تله-اکسرسایز بنظر برای گروه سنی سالمندان بدلیل کاهش خطرات بیرون از منزل و قرارگیری در گروه های همسان موثرتر بوده و راه را برای سالم پیر شدن و برخوردار بودن از سلامتی در این دوره از زندگی هموار می نماید

Keywords:

تعادل پویا , سالمندی موفق , تمرین درمانی , توانبخشی سالمند , تله-اکسرسایز