تاثیر دانش در زمینه تغذیه بر روند قدرت عضلانی: دیدگاهی مبتنی بر شاخص های ترکیبی بدنی

هدف از مطالعه حاضر بررسی آثار ترکیبی یک دوره تمرین مقاومتی و دانش تغذیه ای بر قدرت عضلانی و شاخص های ترکیب بدنی دانشجویان دختر غیر ورزشکار بود. 32 نفر از دانشجویان دختر غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلای واحد رشت (سن: 22±2.58) سال، قد: 161±8.2 سانتی متر، وزن بدن: 6.8±14.61 کیلوگرم و دارای شاخص توده بدنی بین 19.9 تا 25 کیلوگرم بر متر مربع به عنوان آزمودنی در مطالعه حاضر شرکت نمودند. آزمودنی ها به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی به همراه دانش تغذیه ای 8 نفر، گروه تمرین مقاومتی 8 نفر، گروه دانش تغذیه ای 8 نفر و گروه شاهد 8 نفر پیش از آغاز تمرین، قد، وزن، شاخص های ترکیب بدنی شامل شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن، توده بدون چربی و نسبت محیط کمر به لگن و قدرت بالاتنه همه آزمودنی ها اندازه گیری شد. همچنین یک تکرار بیشینه حرکات منتخب در گروه های تمرینی مورد اندازه گیری قرار گرفت. پس از انجام 8 هفته تمرین مقاومتی متغیرهای مورد نظر مجددا مورد اندازه گیری قرار گرفتند. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کالموگراف - اسمیرنوف استفاده شد. همچنین، برای مقایسه متغیرهای در پیش آزمون و پس ازمون (تغییرات درون گروهی) از ازمون t همبسته و به منظور مقایسه تغییرات بین گروه ها از ANOVA و ازمون تعقیبی توکی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss در سطح معنی داری P> 0/05 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که قدرت عضلانی در گروه های تمرینی افزایش معنی داری داشته که این افزایش در گروه تمرین مقاومتی همراه با دانش تغذیه ای بیشتر بود. در سایر گروه ها تغییر معنی داری مشاهده نشد. همچنین، نتایج ترکیب بدنی نشان داد که درصد چربی بدن، نسبت محیط کمر به لگن به جز گروه شاهد در همه گروه ها کاهش معنی داری داشت. علاوه بر این، توده بدون چربی در گروه های تمرینی افزایش معنی داری داشت. همچنین تغییرات همه متغیرها در گروه تمرین مقاومتی همراه با دانش تغذیه ای بیشتر بود. نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر ارایه راهبردهای تغذیه همراه با تمرین مقاومتی در افزایش قدرت عضلانی و بهبود وضعیت ترکیب بدنی افراد غیر ورزشکار می تواند فواید بیشتری را به دنبال داشته باشد.

Keywords:

تمرینات مقاومتی , دانش تغذیه ای , ترکیب بدنی , قدرت عضلانی