نقش خواب و تمرین در یادگیری و فرایندهای ذهنی

فرض بر این است که خواب نقش کاربردی در تقویت حافظه دارد، اما یافته های قوق تری برای حافظه ی ضمنی هست تا حافظه ی آشکار. در بررسی های قبلی پیشرفت در یک تکلیف حرکتی آشکار بعد از یک دوره خواب مشاهده شد. ما نقش تمرین انبوه و خواب را بر یادگیری ضمنی و آشکار در یک تکلیف حرکتی بررسی کردیم. کنترل کردن عوامل غیر خوابی(مانند تمرین انبوه، خواب آلودگی های شبانه روزی( تاثیرات هر دو یادگیری آشکار و ضمنی را که به خواب کمک می کردند را حذف کرد. پیشرفت در اجرا به دنبال یک خواب میان دوره ای این طور تفسیر می شود که خواب ، یک نقش مهم در تقویت دارد، اگر چه برخی برخلاف فرضیه ی تقویت خواب – حافظه بحث می کنند. شواهدی در مورد فواید خواب برای حافظه ی آشکار و ضمنی یافت شده است، اما پیشرفت در حافظه ی ضمنی معمولا بیشتر و قوی تر است. یک تکلیف حافظه ی آشکار که خیلی اوقات برای بررسی فواید خواب مورد استفاده قرار می گیرد، یادگیری حرکتی مداوم است. در این تکلیف حرکتی، شرکت کنندگان به طور مکرر یک رشته اعداد خاص مانند 4-1-3-2-4 را در طول تمرین وارد می کنند و سپس 12 یا 24 ساعت بعد از نظر سرعت و دقت، آزمایش می شوند. آزمودنی هایی که اجازه داشتند بین تمرین و تست بخوابند در مقایسه با گروه کنترل بیدار، پیشرفت در اجرا نشان دادند بررسی های زیادی ، در بسیاری از طرح های تحقیقی یادگیری حرکتی مداوم، بر عوامل کنترل نشده متمرکز شده اند. عواملی مانند متوسط اثرات تصنعی، گیجی در ساعاتی از روز و خستگی، ممکن است مستقل از فرآیندهای مرتبط با خواب، به عنوان فواید مشاهده شده در نظر گرفته شوند.