تاثیر آموزش بازی با رویکرد شناختی- رفتاری بر رشد اجتماعی کودکان

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش بازی با رویکرد شناختی- رفتاری بر رشد اجتماعی کودکان 5-8 سال شهر تهران بود. روش این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری کودکان 5-8 سال شهر تهران می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی بود، 30 نفر از کودکانی که در آزمون رشد اجتماعی واینلند، نمره ی پایین تر از خط برش به دست آمده در پژوهش حاضر یعنی( 73 ) به دست آورده بودند، انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به 2 گروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) تقسیم شدند و گروه آزمایش، آموزش بازی با رویکرد شناختی- رفتاری را طی 8 جلسه دریافت کردند، درحالیکه گروه کنترل این آموزش را دریافت نکردند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش مقیاس رشد اجتماعی واینلند بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که آموزش بازی با رویکرد شناختی- رفتاری برکاهش تکانشی بودن دربین کودکان تاثیر داشته است. P<0/05

Keywords:

آموزش بازی , رشد اجتماعی , کودکان