راهکارهایی برای طراحی مجتمع های تجاری با نگرش افزایش تعاملات اجتماعی

انسانها همواره با ایجاد فضاهایی در شهر ، نیاز ذاتی به برقراری روابط اجتماعی را برآورده کرده اند، ساختارهایی که از نظر اجتماعی فعال بوده وامکان ارتباط چهره به چهره انسانی در درون جامعه و در کالبدی سازمان یافته را فراهم آورده اند. در واقع می توان گفت یکی از امور مهم روزمره در زندگی خانواده ها در سراسر جهان خرید پایاپای یا نقدی کالاو خدمات بوده و هست. پیش بینی و برنامه ریزی مراکز تجاری از مهم ترین مسایل شهرسازی بوده وبسیاری از مشکلات شهری را حل خواهد نمود. خواسته اصلی در تمام مراکز تجاری ایجاد محیطی خوشایند برای خرید کالا و دریافت خدمات و نیز برآورد یک نیاز اجتماعی است. در بازارهای ابتدایی مردم غالبا برای عرضه کالاهای خود از مناطق دور افتاده کیلومترها راه می پیمودند که شاید جنبه ی اجتماعی مهمترین قسمت از تجربه شخص در بازار می بود که این جنبه اجتماعی و مهم بازار تدریجا بر اثر تبدیل روش های روستایی به پیچیدگی تجربه مختص زندگی شهری نقش خود را از دست داد. در جامعه مصرفی جدید،این فعالیت های اجنماعی کم رنگ شده است. در واقع معماری باید به جای افتراق و جدایی در پی افزایش تعاملات اجتماعی و همبستگی انسان ها باشد. اما آنچه امروزه در اغلب فضاهای عمومی با آن روبرو هستیم کاهش روابط و مشارکت اجتماعی مراجعه کنندگان و ساکنان در این فضاست. از این رو باتوجه به پایین بودن سطح تعاملات اجتماعی در فضاهای مجتمع های تجاری، در این مقاله سعی شده به دنبال راه حل و تقویت آن از طریق شناسایی و ارزیابی مولفه های مختلف با استفاده از مطالعات اسنادی، کتابخانه ای، پرداخته شود. و این پژوهش راهکارهایی برای طراحی مجتمع های تجاری با نگرش افزایش تعاملات اجتماعی است که توانسته تا حدودی به هدف اصلی پژوهش که تقویت تعاملات اجتماعی درمجتمع های تجاری و طراحی اصولی آن در این راستا است، دست پیدا کند.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , مجتمع های تجاری , , بازار , فضای عمومی