زهرا ریاضی هراتمه - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
مریم قاسمی سیچانی - دکتری معماری- استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

هر ساله، به تعداد کودکانی که مبتلا به اوتیسم هستند، در دنیا افزوده می شود.اما، اهمیت این موضوع زمانی بیشتر میشود که بدانیم، اوتیسم اختلالی همیشگی است که تا پایان عمر، مشکلاتی را برای مبتلایان به خود ایجاد می کند. پس، از آن جا که آموزش افراد دارای اوتیسم در سنین کودکی، می تواند به عنوان یک شیوه درمانی مناسب، زمینه ساز کنترل علایم و کاهش مشکلات این افراد در سنین بزرگسالی باشد، لازم است که محیط های آموزشی کودکان اوتیسم، بر پایه نیازهای خاص این افراد مناسب سازی شوند.زیرا چنین محیط هایی می توانند با ایجاد آرامش برای کودکان، سبب ایجاد تمرکز و در نتیجه افزایش سطح یادگیری آن ها شوند.اما، با توجه به این که بسیاری از فعالیت های آموزشی باید در حالت نشسته و با استفاده از میز و صندلی ها، در فضای داخلی کلاس ها انجام شود، آماده سازی مبلمان این کلاس ها، جهت ایجاد آسایش و راحتی کودکان در زمان یادگیری، اهمیت زیادی دارد. بنابراین، هدف از نگارش این مقاله، ارایه اطلاعات و راهکارهایی جهت مناسب سازی مبلمان کلاس ها، در طراحی داخلی فضاهای آموزشی کودکان اوتیسم است. جهت جمع آوری این اطلاعات، از مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی استفاده شده و روش تحقیق از نوع کیفی و توصیفی بوده است.در نهایت نیز، نتایج حاصل از این مقاله نشان داده است که استفاده از مبلمان با طراحی ساده، بافت نرم و رنگ آمیزی مات و غیر براق، در کلاس های کودکان اوتیسم مناسب است.علاوه بر این، به استفاده از میز و صندلی هایی، نظیر صندلی های نود، صندلی های ادیوکیوب، میزهای ادیوتری، میزهای هلالی شکل و ...، و همچنین، به استفاده از علایم و راهنماهای تصویری، جهت تعریف فضای نشستن و مبلمان موجود در این کلاس ها، توصیه شده است.

مناسب سازی مبلمان،کلاس، فضاهای آموزشی، اختلال اوتیسم، کودکان اوتیسم