علی بامداد - دکتری معماری، گرایش مرمت ابنیه تاریخی، استاد مدعو موسسه آموزش عالی حافظ، شیراز.
مارال حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی حافظ، شیراز

با توجه به اینکه در جوامع امروزی، لزوم احیای معانی متعالی و ارزش های والا بیش از پیش حس می گردد و ازآنجایی که امروزه هنر موسیقی با استقبال گسترده ای مواجه است و افراد جامعه خواه نا خواه در تعاملی پیوسته با موسیقی و فضاهای مربوط با آن قرار دارند، چنانچه تالار موسیقی بر اساس مبانی عرفانی طراحی گردد می تواند تاثیر بسزایی بر تبیین مولفه های عرفانی داشته باشد. می توان گفت که با توجه به روند رو به رشد گرایش افراد جامعه نسبت به هنر موسیقی، وجود تالار موسیقی به عنوان فضایی جهت برقراری تعاملات هنری الزامی است و ازآنجایی که این هنر مخاطبان گسترده ای دارد، چنانچه در طراحی تالار موسیقی به مولفه های عرفانی توجه گردد، می تواند در القای مبانی عرفانی و برانگیختگی این اصول عمیق و معناگرا در تعداد کثیری از افراد جامعه موثر باشد. هدف و دغدغه اصلی در این پژوهش این است که بتوان با طراحی تالار موسیقی به تبیین مبانی عرفانی پرداخت. از این رو در این نوشتار ضمن تبیین مفاهیم موسیقی، عرفان و معماری اسلامی، به بررسی ارتباط و هماهنگی آن ها پرداخته شده است، که این بررسی، ارتباطات عمیقی را میان این هر سه آشکار نموده است. نتیجه به دست آمده نشان خواهد داد که با به کارگیری مبانی حاصل از این ارتباط می توان به الگویی بدیع و فاخر جهت طراحی تالار موسیقی مبتنی بر عرفان دست یافت و بدین وسیله در راستای ارتقای فرهنگ جامعه و احیای ارزش ها و مفاهیم معناگرا گامی موثر برداشت. روش تحقیق در این پژوهش کیفی _ تحلیلی است و داده های تحقیق عمدتا از طریق مطالعات کتابخانه ای به دست آمده است.

موسیقی، تالار موسیقی، عرفان، مولفه های عرفانی، معماری عرفانی