مقایسه شاخصه های کیفیت محیط داخلی در سامانه رتبه بندی لیدومقررات ملی ساختمان ایران

امروزه با پیشرفت تکنولوژی سعی شده تا هر چه بیشتر ، سلامت فیزیکی و روحی انسان تامین گرددولی هنوز علایم ناشناخته ای وجود دارد که سلامت بشر را تهدید می کند.و از طرفی محیط کالبدی که توسط انسان طراحی و ساخته می شود ، تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی انسانها دارد.و عامل تاثیر گذار وتهدید کننده برای سلامت انسان است.و با توجه به اینکه نود درصد از زندگی امروز ما در درون ساختمان ها سپری می شود ، بی توجهی به این مسیله می تواند باعث بروز بیماریها یا ناخوشی ها در بین افراد می شود.. اغلب تحقیقاتی که در زمینه محیط زیست سلامت و محیط زیست داخلی هستند به منابع آلودگی های متفاوت و فرآیندهای بیماریها توجه می کنند و به طورکامل تعاملات پیچیده بین سلامت ساکنان و فضای داخلی که در آن ساکن هستند، بررسی می کنند. مبحث کیفیت محیط داخلی (IEQ) نیز یکی از اصول اساسی سیستم اعتباردهی زیست محیطی لید در سطح جهان است که بصورت جامع به شاخص های اسایش حرارتی ، رطوبتی ، تهویه و روشنایی می پردازد.اما در مبحث مقررات ملی ساختمان ایران، که تنها مرجع معتبر در جهت رعایت استانداردها ی فیزیکی و کیفی می باشد شاخصه مذکور بصورت پراکنده و بعنوان عامل فرعی دیده شده است .فرضیه مقاله بر ان است که ساختمان هایی که با راهبردهای معماری پایدار و براساس رعایت کیفیت محیط داخلی ،طراحی می شوند باعث بهبود کیفی زندگی و سلامت می شوند. لذا تدوین شاخص های کاملتر در راستای اصلاحات مقررات ملی ساختمان ایران ، می تواند مبین مواردی باشد که تا امروز نادیده گرفته شده است و کمک شایانی در کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ساختمان هابر زندگی و آسایش انسانها می کند. نتایج این مطالعه که با رویکرد توصیفی –کتابخانه ای انجام شده است نشان میدهد که با راهبردهای معماری پایدار مانند کیفیت محیط داخلی ، می تواند به ارتقا سلامت کاربران کمک کند.

Keywords:

سلامت کاربر , کیفیت محیط داخلی , معماری پایدار , سیستم اعتباردهی جهانی لید , مقررات ملی ساختمان ایران