سحر نوری دفرازی - کارشناس مهندسی معماری از دانشگاه پیام نور
زهرا بیدریغ مهر - عضو هییت علمی هنرومعماری و شهرسازی دانشگاه پیام نور مرکز رشت،

یکی از گرایش های مهم در تاریخ معماری، کارکردگرایی یا توجه به عملکرد ساختمان بوده که از سوی برخی از معماران قرن بیستم بر آن تاکید گردیده است. این گرایش غایت معماری را پاسخ گویی به عملکرد دانسته و عملکرد نیز مبتنی بر نیازهای فیزیکی- حرکتی انسان می باشد. در عملکرد فضا نوع استفاده از مکان و زمان بهره برداری از آن نقش تعیین کننده دارد. در یک فضای خاص، افراد مختلف رفتارهای متفاوت دارند، یعنی فضا تاثیرات متفاوتی بر روی افراد مختلف دارد. پیوند عملکرد و کاربرد هنر معماری براساس شواهد بسیار با انسجام ایده از ذهن معماری گذشته ایران به خصوص سلجوقی و تیموری و در اروپا و همچنین معماری بومی اکثر کشورهای جهان وجود داشته است. به تدریج این پیوند در پی تحولات معاصر می تواند دستمایه ای باشد تا این دو خویشاوند (عملکرد و کاربرد هنرمعماری) زیبایی و استواری جدیدی را شکوفا کنند. بی تردید فضای عملکردی و کاربردی معماری در تار و پود سیمای شهری، فضایی کیفی و مبین خصوصیات بصری است. شکل گیری فضای عملکرد معماری و کاربردی به طور همزمان همراه با بیان بصری است، معنی عملکرد و کاربرد شناسی معماری به گونه ایست که ایده از ذهن براساس زیبایی فضای معماری است . پیوند بین عملکرد و کاربرد هنر تندیس خاصی را پدید می آورد که حاصل خلاقیت ذهن، فرم و فن آوری های ویژه ای درساخت است. محصول معماری ساخته بشر است و از دیرباز مورد استفاده قرارگرفته است و مانند هر محصول دیگری هدف از ساختن فقط تولید نیست بلکه کاربری آن نیز مد نظر است. معماری واقعی به معماری گفته می شود که در آن افکار و احساسات انسان مورد توجه قرار می گیرد و این معماری تناسب کاملی را ایجاد می کند که سازه و عملکرد را همزمان مورد توجه قرار می دهد.

عملکرد،معماری،آتش نشانی،عملکرد در معماری