مناسب سازی شیشه پنجره ها در فضاهای آموزشی برای کودکان دارای اوتیسم

استفاده از مداخلات آموزشی در دوران کودکی، یکی از موثرترین روش های درمان و کنترل علایم اوتیسم، در افراد مبتلا به این اختلال است.اما، عوامل زیادی وجود دارند که ممکن است، مشکلاتی را در روند آموزش کودکان دارای اوتیسم، در داخل محیط های آموزشی ایجاد کنند.یکی از این عوامل، درک متفاوت و حساسیت های بیش از اندازه ای است که بسیاری از این افراد نسبت به محرک های حسی اطراف خود، مانند نور و صدا دارند.حساسیت هایی که گاه، منجر به بروز واکنش هایی شدید و نامتعارف، از جانب این کودکان می شود و با ایجاد مانعی بر سر راه یادگیری این افراد، مشکلی را بر مشکلات آن ها می افزاید.بنابراین، کنترل میزان نور و صدا در داخل فضاهای آموزشی کودکان اوتیسم ضروری است.پس، از آن جا که پنجره ها یکی از اصلی ترین روزنه های ورود نور و صدا، به داخل این فضاها هستند، هدف از نگارش مقاله حاضر، بیان راهکارها و اطلاعاتی در جهت مناسب سازی شیشه پنجره ها، در محیط های آموزشی کودکان دارای اوتیسم است.به منظور ارایه این راهکارها، روش تحقیق از نوع کیفی و توصیفی بوده است و از مطالعات کتابخانه ای و همچنین تحقیقات میدانی، جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شده است.در پایان نیز، نتایج این تحقیق مشخص کرده است که جهت کنترل نور در فضاهای آموزشی کودکان اوتیسم، استفاده از شیشه های مات و همچنین، نانو شیشه های ضد آفتاب، مانند شیشه های الکتروکرومیک و فتوکرومیک مناسب است.علاوه بر این، به منظور جلوگیری از انتقال سر و صدا به داخل این فضاها، به استفاده از شیشه های دو جداره توصیه شده است.همچنین، جهت کنترل هم زمان صدا و نور در این فضاها، پیشنهاد شده است که از شیشه های مات، نانو شیشه های ضد آفتاب و همچنین، نانو عایق نیمه شفاف آیروژل، در ساخت شیشه های دو جداره استفاده شود.

Keywords:

مناسب سازی شیشه , پنجره , فضاهای آموزشی , اختلال اوتیسم , کودکان اوتیسم