مهدی مصطفیان - کارشناس مهندسی صنایع، سازمان حمل و نقل و پایانه های استان تهران
مرضیه مظفری - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، سازمان حمل و نقل و پایانه های است

تدوین طرح های مدیریت ایمنی راهها با توجه به گستردگی و اهمیت آنها با چالشهای ویژه ای مواجه است. عملا چنین طرح هایی بایستی توانایی پاسخگویی به وضعیت افق طرح در این حوزه را داشته و همچنین با توجه به چند رشته ای و بین رشته ای بودن نیازمند جامع نگری ویژه و ایجاد تعاملات مناسب بین تخصص های گوناگون است. بکارگیری مهندسی ارزش با توجه به خصوصیات جامع نگرانه، استفاه از تیم چند رشته ای اجماع نظر ذینفعان و بهره گیری از خلاقیت خود می تواند در بهبود و افزایش کارایی این طرح ها تاثیرگذار باشد. از طرفی اگر مدیریت ایمنی در راههای ایران به عنوان سیستمی با مشخصه های خاص خود فرض شود. لازم است در ابتدا یک تحلیل کارکردی دقیق از این سیستم به عمل آید و سپس با ارزیابی اجزای مختلف این سیستم می توان مواردی که نیازمند توجه بیشتر هستند را یافته و براساس ضرورت توجه، مرتب نمود. اهمیت اقدام فوق الذکر هنگامی بیشتر روشن می شود که پیچیدگی و در هم تنیدگی مولفه های ایمنی راهها مورد توجه قرار گیرد. در چنین ساختاری بهبود کارکردهای بحرانی خواهد توانست به میزان قابل توجهی سایر اجزا سیستم را به سمت بهبود رهنمون سازد. دراین مقاله سعی شده است که ضمن ارائه یک روش(متدولوژی) علمی با استفاده از مهندسی ارزش ،گامهای اولیه در این مسیر برداشته شود.

مدیریت ایمنی راهها، مهندسی ارزش، رویکرد سیستمی، تحلیل کارکرد