فروغ صالحی - مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
بهنام هنرور - مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
فاطمه شایگانی - مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
یاسمن موحدنژاد - مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

مقدمه : این مطالعه با هدف تعیین خشونت بر علیه سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی دولتی تحت پوشش نظام مراقبت های ادغام یافته سالمندی در شهر شیراز در سال 1395 انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و جمعیت محور از نمونه گیری چندمرحله ای ، پرسشنامه محقق ساخته معتبر و نرم افزارSPSS استفاده شد.نتایج: تعداد 412 نفر سالمند با میانگین سنی 68/1 سال و با نسبت 1/1 خانم ها نسبت به آقایان مورد مصاحبه قرار گرفتند. در بخش نادیده گرفته شدن ( Neglect) بیشترین مشکل سالمندان (21/8%) عدم همکاری با آنها در تهیه غذا و استحمام و در درجه بعد عدم کمک به آنها در مصرف داروهایشان (19/9%) بود. در زمینه عاطفی ( Emotional) نادیده گرفتن کارهای سالمندان (11/6%) ، فریاد کشیدن بر آنها (10%) بترتیب بیشترین موارد ذکر شده بود. در زمینه مالی (Financial) 25 نفر (6/1%) عدم اختیار در تصمیم گیری های مالی و یا تصرف اموالشان توسط بقیه را مهمترین مشکل خود می دانستند. درحیطه فیزیکی(Physical) 6/3% پرتاب جسم سخت و یا استفاده از نوعی سلاح سرد و یا گرم بر علیه خود را گزارش نمودند و 4/8 % کتک خورده بودند. در زمینه رعایت حقوق شخصی (Personal Rights) بیشترین مشکل سالمندان مخالفت با تصمیم گیری های شخصی ایشان (14/5%) و در درجه بعد ممانعت از ملاقات آنها با دوستان و آشنایانشان (6%) بود. در خصوص مسایل جنسی Sexual) 6/5%) احساس تعرض جنسی به خود از طریق کلامی و 5/1% اجبار به برقراری رابطه جنسی را مطرح کرده بودند.بحث و نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه حداقل یک پنجم سالمندان ، حداقل یک نوع از خشونت بر علیه خود را تجربه کرده بودند. لذا انجام مطالعات آسیب شناختی در استان های مختلف کشور و اعمال سیاست های و برنامه های مداخله ای لازم در این زمینه توصیه می شود.

سالمند، خشونت، شیراز، ایران