بررسی رابطه سلامت عمومی و تعارض محیط خانواده با احساس امنیت عمومی شهروندان

امنیت از نیازها و انگیزه های اساسی انسان به شمار می رود، به طوری که با زوال آن آرامش خاطر انسان از بین می رود و تشویش، اضطراب و ناآرامی جای آن را می گیرد. شناخت عوامل موثر بر ایجاد احساس امنیت، از پیش شرط های اساسی در برنامه ریزی جهت ارتقاء سطح امنیت عمومی می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سلامت عمومی و تعارض محیط خانواده با احساس امنیت عمومی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی شهروندان شهر ساری بودند که از این میان، تعداد 305 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های سلامت عمومی، تعارض محیط خانواده و احساس امنیت عمومی را تکمیل نمودند. پایایی و روایی ابزارهای فوق رضایت بخش بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری و با استفاده از نرم افزار 21-SPSS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که بین سلامت عمومی با احساس امنیت عمومی رابطه مثبت و بین تعارض محیط خانواده با احساس امنیت عمومی رابطه منفی وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای سلامت عمومی و تعارض محیط خانواده با احساس امنیت عمومی رابطه چندگانه دارند. با توجه به یافته های پژوهش، می توان گفت که ناجا با برنامه ریزی مناسب می تواند با همکاری صدا و سیما، دانشگاه ها و مدارس زمینه برای افزایش سلامت عمومی و کاهش تعارض خانوادگی شهروندان فراهم نموده و منجر به افزایش احساس امنیت عمومی شهروندان گردد.