بررسی رابطه سلامت معنوی و ناامیدی با خودکار آمدی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

زمینه و هدف: ناامیدی یکی از اختلالات مربوط به سلامت روان است که منجر به تضعیف روابط بین فردی و سلامت روان بویژه در قشر جوان می شود. مطالعات مختلف نشان داده است که سلامت معنوی با سلامت روان مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سلامت معنوی و ناامیدی و مولفه خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد.روش کار : این پژوهش توصیفی- همبستگی در سال 1393 انجام شد. تعداد 175 نفر از دانشجویان دانشکده های پزشکی، بهداشت و فناوری های علوم نوین در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند . اطلاعات با پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، سلامت معنوی و نا امیدی و خودکار آمدی جمع آوری گردید و با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد و سطح معنی دار کمتر از05/ 0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره سلامت معنوی در دانشجویان 97/5 و نمره ناامیدی 3/58 بر آورد شد. همچنین بین سلامت معنوی و ناامیدی در دانشجویان، همبستگی معنادار و معکوس وجود داشت (P˂0.0001 و R= -0.632 )همچنین رابطه معنی دار و مثبت بین سلامت معنوی و خودکارآمدی (P˂0.0001 و R= 0.41 ) و همچنین رابطه معنی دار و معکوسی بین ناامیدی و مولفه خودکارآمدی (P˂0.0001 و R= -0.50) وجود داشت. نتایج: توجه به عواملی مانند مذهب، اعتقاد به خدا، اعمال مذهبی، توکل به خدا و هدفمند بودن در زندگی می تواند باعث کاهش ناامیدی در افراد گردد و از بروز اختلالات روان پیشگیری کند. پیشنهاد می گردد در دانشگاه ها دوره های آموزشی جهت ارتقا سلامت معنوی برگزار گردد.

Keywords:

معنویت , دانشجو , نامیدی , سلامت , خودکارآمدی