ارزیابی نگرش پرستاران در مراقبت از بیماران در حال مرگ و ارتباط آن با تحمل پریشانی و کنترل عواطف در میان پرستاران بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) رشت

هدف انجام این پژوهش ارزیابی نگرش پرستاران در مراقبت از بیماران در حال مرگ و ارتباط آن با تحمل پریشانی و کنترل عواطف در میان پرستاران بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) رشت باشد. جهت بدست آوردن داده ها از سه پرسشنامه استاندارد مقیاس کنترل عواطف ویلیامز (1997)، تحمل پریشانی هیجانی سیمونز و گاهر (DTS) و مقیاس ارزیابی مراقبت از بیمار در حال مرگ استفاده گردید و با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیر سون و رگرسیون چند گانه برای تجزیه و تحلیل داده های استفاده شده است که روایی آن توسط چند تا از متخصصان مورد تایید قرار گرفت و برای بدست آوردن پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقادیر آن برای پرسشنامه کنترل عواطف 79/.، تحمل پریشانی 87/. و مقیاس ارزیابی از بیماران درحال مرگ 84/. می باشد. جامعه ی آماری پرستاران بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) رشت می باشد که تعداد 64 نفر از طریق سرشماری به عنوان نمونه انتخاب شده اند. نتایج این پژوهش نشان داد که تحمل پریشانی و کنترل عواطف در میان پرستاران بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) رشت در مواجه با بیماران درحال مرگ در سطح خوبی می باشد.

Keywords:

تحما پریشانی , کنترل عواطف , بیمار , پرستار , بیمارستان , بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) , رشت